Die Jebuet vom Hea

Das Weihnachtsevangelium nach Lukas in Ahrweiler Mundart

Gisbert Stenz

Et woe füe fas zwaidousend Joe, do koom vom Römische Kaise – Aujustus heesch e – e nöi Jesäz erous. Dono sollt dat janze Volk jezällt weare. Et woe et ietztemool dat su en Schätzung woe. Domols woe de Cyrenius Landve-walte füe die Röme en Syrien.

On su jing jede en seng Jebuetsschtädtsche dornet e do opjeschriwe kont weare; mätsamp senge janze Familesch. Do jing och de Jupp von Nazareth en Galiläa no Bethlehem, och Davidsstadt jenannt, denn ea woe ous dea Familesch on dam Jeschläch von dam David. Ea jing, öm sesch opschreiwe ze losse mät dam Maria, senge Frau; on die woe en Öm-schtänd. On jrad wie se doworen, krääch se ie Kend; ene Jong. Se dat en joot en Wendele enweckele on en’en Foodekrepp lääje. En ene Wietschaff hatten se kain Zemme mi krääch, doröm moten se en em Stall kampiere.

On jenau en deaselbe Jäjend woeren Schöfe-re, die op ie Schoof oppaßten, dornet en de Naach mät dea Die nix passiere dat. Op aimol wuer et daachhäll on se kräächen Angs, wie se plötzlesch en Angel hüeten. Dea reef: »Set net bang on hat kain Angs, esch moos ööch jät janz wichtejes on erfreulesches bekanntjän, dat füe all Mansche op de janze Ead von jröößte Bedeutung äss; dann jenau hock äss füe ööch all de Hailand, de Messias, Chrestus, oje Hea jeboore. Esch well ööch och e Zaische jänn; En ainem von dänne Schofschtäll dohän-ne weat ie e Kend en ene Foodekrepp fänne!« Kaum hat dea Angel dat jeroofe, do woe de janze Himmel voll von himmlesche Wesen, di de Härrjott lobten on reefen: »Ie dämm Hea em Himmel on dänne Mansche Fride op de Ead!« Wie dat wondelesche Jeschehen vobei woe, mainten di Schöfere: »Nou äwe flott en Richtung Bethlehem, domätt me seen könne, wat do passiet äss, on wat dea Angel oos jesaat hat.«

On se leefen loss, vejooßen ie Schof on leeten alles leije on schtoon. Tatsächlesch fonnen se et Maria mä’m Jupp on en de Foodekrepp dat Kend.

Wie se jenooch jeschtaunt on sesch jewondet hatten, jingen on vezällten se alle Lock wat se jeseen on jehüet hatten. Die maißte wendeten sesch üwe dat, wat die Schöfere do vezälten.

Et Maria äwe beheel alles, wat jesaat woere woe, deef en sengem Häzz.